Geniet van de korte verhalen van onze (gast) columnisten. Herkenbaar, grappig, ontroerend of inspirerend. Stuk voor stuk het lezen waard.
Wi-j ontkomt d’r geen van allen an: vrögger. Toen ik eigens ’n kind was, vond ik ’t prachtig öm naor, in mien ogen olde mensen te luust’n. Hele verhalen kwamen veurbi-j.
n de winter denk ik al aan de zomervakantie. Net zoals we de wintervakantie meestal in de zomer plannen. Het is immers leuk om je alvast te verheugen op de reis en je weet maar nooit of je anders goede slaapplekken vindt.
Trouwe lezers van mijn column weten dat ik regelmatig te vinden ben in het ijskoude water tegenover mijn huis.
Nachbar, neighbour, nabuur, naober… Vreemde talen hebben veel meer met elkaar gemeen dan je denkt.
Noaberschap wordt vaak in verband gebracht met zorgen voor elkaar. In veel gevallen betekent het natuurlijk ook: samen iets realiseren. Zoals in Holten. Daar hebben talloze Hooltenaren zich beziggehouden met de eigen taal.
Ik prijs mezelf vaak gelukkig. Maar dat ‘gelukkig zijn’, is niet voor iedereen een vanzelfsprekendheid. Neem nou de uitslag van de verkiezingen van afgelopen november en het te formeren kabinet.
Een zwartwit fotootje met kartelrandjes. Niks digitaal, maar vlijmscherp. Portret van twee jongetjes op en in een trapauto. Op de achtergrond een van de havens van Amsterdam. De toenmalige Houthaven?
En toen was het alweer december! Op het moment dat ik dit schrijf, heb ik net een sinterklaasviering achter de rug en een theatertour afgesloten. Op naar de kerst en dan richting 2024.
De dagen worden korter en de nachten langer. Soms is het om vier uur ’s middags al donker. De open haard en de dikke trui aan en warme erwtensoep.
