Stressvrij genieten

In Markelo woont een gezin - laten we ze Suus en Wim noemen - met de kinderen Kim en John. Zij zijn het toonbeeld van vakantiestress. Suus begint in februari al het internet af te struinen, op zoek naar goedkope campings in Italië. Terwijl Wim Voetbal International kijkt, roept Suus om de haverklap: “Kijk eens Wim, deze heeft werkelijk alles. Zwembad, winkeltje, snackbar, voetbalveld en nog veel meer.” Wim reageert geïrriteerd: “Dat had die vorige ook al!” De kids schreeuwen in koor dat er vooral goede wifi moet zijn…

Als in mei het vakantiegeld binnen komt, zijn ze niet meer te houden. Camping Aqua de plaza del patatje wordt geboekt en twee maanden voor vertrek wordt de caravan uit de stalling gehaald om de oprit te sieren. Suus pronkt graag en vertelt regelmatig in het dorp dat ze druk bezig is met de voorbereiding.

De bouwvak breekt aan en de stress neemt toe. Aardappelen, pleisters, anti-muggenspray, slaapzakken: alles gaat mee. Tien kilometer na vertrek komen de vragen. Of de deur wel op slot is. Of de paspoorten mee zijn. Denken de buren wel aan de plantjes? Vóór Keulen vliegen Kim en John elkaar al in de haren over de Nintendo. Kim klaagt bovendien steen en been dat ze al een paar uur ‘offline’ is en haar ‘duckface-selfies’ niet kan posten. Wim confronteert Suus nog even met haar slordige manier van huishouden en de stress zit er goed in.

Na een reis van 16 uur komt de familie aan bij de camping. Na een dikke discussie over het inparkeren en neerzetten van de caravan duiken ze de caravan in en proberen de slaap te vatten. Door de hitte en de niet aflatende aanvallen van de Italiaanse muggen komt er van slapen maar weinig. Wim komt de andere dag tot de conclusie dat de stokken van de voortent nog op zolder liggen en dat de wifi een typische camping-wifi is, zodat er maar af en toe ontvangst is. De kids hebben het helemaal gehad en willen na vier dagen alweer naar huis. Suus probeert de stemming erin te houden met een potje scrabble.

Na een week keert de familie uitgeput huiswaarts. De tweede vakantieweek brengen ze door op het mooie, oostelijke platteland. Fietstochtje, kopje koffie met de Noaber op het terras, een BBQ in eigen tuin, goede wifi en het eigen bed. Nee, kamperen is niet wat voor Wim. Je slaapt op je eettafel en je piest in de kast. Geef Wim ons mooie platteland maar. Om stressvrij van te genieten.