Naoberschap
Boer en ik reden onlangs door de Noordoostpolder. Jaloers keek hij naar de grote percelen waar zijn collega’s op boeren. Boer heeft zijn grond voor een deel rond de boerderij liggen. De rest ligt verspreid in de buurt
Oogst
Na een bepaald niet vlekkeloos begin van het moestuinseizoen is het natuurlijk helemaal goed gekomen. En deze week was het ruim honderd dagen geleden dat de aardappels gepoot waren. Oogsten dus!
Groei en bloei, mét champagne...
Dat tuinieren niet per se in de genen zit, bewijst onze oudste dochter die in Amsterdam woont en vóór en achter een klein tuintje heeft.
Aangeharkt
Dienke Cazemier constateerde afgelopen weekend dat de erven van de boerderijen in Salland en Twente over het algemeen smetteloos zijn en de tuinen om door een ringetje te halen.
Moestuinperikelen
Het kan niet anders, ik moet het even hebben over de nagenoeg grenzeloze voordelen van onze palletplantage. De afgelopen weken heb ik er al allerlei lekkers van af gehaald: radijzen, sla, spinazie, rucola…
Vol is vol
Het lijkt de Serengeti wel achter de boerderij! Naast koeien, paarden en schapen telde ik onlangs twaalf hazen, vier reeën, twee fazanten, een ‘stekelvarken’ en een buizerd. Het gaat aardig met de natuur in Nederland.
Onkruid
We hebben het er al eerder over gehad: het wankele evenwicht tussen dat wat mag en dat wat nergens toestemming om gevraagd heeft maar er gewoon is.
Vogels in de tuin
Wat zijn we blij, als het voorjaar zich aankondigt en de mezen en vinken en tjiftjafs en merels en winterkoninkjes en roodborstjes hun welluidende gezang weer laten horen. Maar dan, na een paar weken, begint het Grote Uitvliegen.
Zooo langzaam…
Het schiet niet op in de moestuin. Drie keer per dag loop ik er doorheen en kijk ik of er al iets opkomt. Of dat wat al opgekomen is ook een beetje wil groeien.
