Operatie buizerd los

Onze oudste dochter kan fietsen en dat wil ze weten ook. Het liefst fietst ze elke dag met haar wit-paarse fietsje naar de dorpsschool aan de IJssel. Ik fiets naast haar met de bakfiets met daarin onze jongste telg. Op de fiets zie je meer dan in de auto. Vorige week, op de terugweg, zie ik vanuit een ooghoek iets wat er normaliter niet is. Ik kijk nog eens goed en zie een enorme buizerd in het draad van de buurman hangen. Ik rem hard – maar goed dat er niemand in mijn bakje zit – en in mijn hoofd gaat het als een razende tekeer. Niet veel later stopt Lotte, een moeder die ik ken van school. Zij gooit haar racefiets aan de kant en samen analyseren we de situatie alsof we nooit
anders gedaan hebben. “Jij doet je jas over zijn kop, want dan blijft-ie stil zitten.” Dat weet ik nog van de vogelshow in Archeon, deze zomer.

Ik spring op Lotte’s racefiets en ga als een speer naar huis om een schaar te halen en een paar dikke handschoenen. Het lijkt of dit schitterende dier aanvoelt dat het goed zit. Maar het kan ook zijn dat hij gewoon te uitgeput is en daardoor stil blijft zitten. Het arme dier hangt namelijk met zijn poepertje op de schrikdraad. Lotte houdt de vogel met zorg vast en ik probeer de klauwen uit het draad te halen. Die klauwen zijn net messen. Ze sluiten zich automatisch, zo lijkt het.

Als je daarin als prooidier terecht komt, heb je echt dikke pech. Ik knip de draden los. Opeens komt zijn kop tevoorschijn. Zijn geweldige ogen kijken me aan. De lijmscherpe snavel maakt indruk. Snel maar voorzichtig de jas er weer overheen. Gelukkig komt Herman, mijn buurman en eigenaar van de afrastering, er ook aan. Hij helpt ons heldhaftig en knipt de draad die om de vleugels is gedraaid kapot, zodat de vleugel van de buizerd loskomt. ‘Operatie buizerd los’ is geslaagd.

Lotte zet het arme dier op de grond, haalt de jas eraf en met machtige vleugelslagen vliegt de roofvogel weg. Hij landt in de boom bij Hermans huis. Lotte en ik geven elkaar een high five. De ‘karmapunten’ voor die dag zijn binnen! Het voelt goed iets voor zo’n geweldig dier te hebben kunnen doen.