Geknipt en geschoren

Columns 2 februari 2014 0

De koeien staan op stal. De zomer is voorbij en de dames moeten een lange winter binnenblijven. Ze hadden pech dit jaar. Vanwege het koude voorjaar konden ze pas eind april naar buiten. Ze hebben nog geluk dat ze bij een kleine boer in loondienst zijn; de tendens is dat koeien steeds minder buiten komen.

Het duurde trouwens wel even voor alle dames veilig binnen waren. Het jongvee liep de laatste weken aan de overkant van de weg. Boer bracht de kleintjes er met de veekar heen, zodat ze nog lekker een tijdje buiten konden spelen. Helaas begon het hard te regenen. Het zag er naar uit dat er geen einde aan zou komen. Boer zag de dieren doorweekt bij het hek staan. Ze hadden buiten niets meer te zoeken, liepen alles kapot. Boer stormde de kamer binnen en riep: “Over vijf minuten halen we ze naar binnen. Ik bel de buurvrouw!’’ Uiteraard laten wij, goede vrouwen, alles uit onze handen vallen, als Boer ons nodig heeft.

Het was een duidelijk gevalletje van ‘haastige spoed is zelden goed’. Voor dit soort klusjes heb je meer mensen nodig. Buurvrouw en ik sloten de weg af. Het verkeer stopte, het jongvee begon te lopen. De pinken hadden nog nooit eerder een weg overgestoken, dus waren ze wat zenuwachtig. Toen ze bijna allemaal aan de overkant in de wei stonden, snuffelde de laatste pink aan het asfalt en rende keihard terug, Boer achter zich aan. Kansloze exercitie. Eén man van 50 tegen een puberdier. Een vrachtwagenchauffeur had genoeg van het wachten en begon te toeteren. De pink kon niet alleen achterblijven. Ze móest mee. Gelukkig stapte er een reddende engel van zijn trekker. “Als ik toch moet wachten, kan ik beter helpen,’’ zei de loonwerker met een grote grijns. Met extra mankracht dreven we de pink naar de overkant.

Eenmaal binnen werden de koeien geschoren. Ze krijgen steeds méér haar buiten: een wintervacht die hen voorbereidt op een koude winter. Binnen is die vacht veel te warm, waardoor de dieren flink gaan zweten. Door het transpireren groeit de kans op longontsteking. Ook komt er veel stof in de vacht. Een vuile, zweterige vacht is een luilekkerland voor schurftmijten en luizen. Die zorgen ervoor dat een koe zich gaat schuren en krabben. Op stal hebben koeien minder ruimte dan in de wei, waardoor ze snel in hun eigen mest liggen.

Boer scheert de koeien samen met een zzp’er die zijn eigen scheerapparaat heeft meegenomen. Boer staat aan de ene kant van de koe, zijn collega aan de andere kant. De koe kan geen kant op. Zo scheren ze gemoedelijk vijf koeien per uur. De uiers worden netjes meegenomen in de behandeling. Alles voor de hygiëne. De meeste koeien vinden het niet erg om geschoren te worden. Als ze tijdens de scheerbeurt wat lekkers te eten krijgen, werken ze wel mee. Je hebt er altijd een paar bij, de zenuwpezen, die alles eng vinden en er flink op los trappen. De schade is beperkt dit jaar. Boer heeft slechts een paar blauwe plekken.

Irene van der Aart

Irene van der Aart is cabaretière en actrice. Sinds 2003 heeft ze een relatie met een veehouder uit de Achterhoek. Tussen haar klussen in het land door reist ze al tien jaar heen en weer tussen Amsterdam en de woonplaats van Boer. Haar boek ‘De Boer op’ gaat over de verschillen tussen stad en platteland. Irene was columnist voor Naober van 2012 tot 2018.

Plaats een reactie

0 Reacties