Een geval apart

Columns 19 maart 2014 0

Boer is een geval apart, want de meeste veehouders maken geen verre reizen. In 1989, toen zijn ouders nog leefden, reisde hij twee maanden door China. Nu hij de boerderij alleen runt, is de tijd van lange reizen voorbij. Een dag of achttien is het maximum, maar hij gaat wel. De boerderij is niet zo groot, dat maakt het makkelijker. Belangrijker is dat Boer er het geld voor over heeft om vervanging te regelen. Op reis gaan vraagt ook zorgvuldige planning. Als er kalfjes geboren moeten worden, kan hij niet weg. Negen maanden voor we op reis gaan, worden er geen koeien geïnsemineerd. De belangrijkste voorwaarde om te kunnen reizen is echter: Boer is geen controlefreak. “Als je het karakter niet hebt om los te laten, moet je thuisblijven,” zegt hij. Terwijl er altijd wel iets misgaat, als we weg zijn: een storm richt ravage aan, een koe wordt ziek of de krachtvoercomputer gaat stuk. Hij vertrouwt op het oplossingsvermogen van zijn bedrijfsverzorger én Boer heeft het geluk dat er vrienden en buren zijn die een oogje in het zeil houden.

Voor langere tijd weggaan kan eigenlijk alleen in de winter. De koeien staan geschoren op stal en het bewerken van het land ligt stil tot het voorjaar.

Toch is het altijd spannend of we écht vertrekken. Er ligt immer een adder onder het gras: de weerslang. “Komt de wind uit het oosten en vriest het harder dan 15 graden, dan verscheur ik de tickets,’’ zegt Boer elk jaar. In 1997, de winter van de laatste Elfstedentocht, stond Boer al klaar om zijn ticket naar Mexico te verscheuren, toen op de dag voor het vertrek de dooi inzette en hij toch op reis kon gaan.

Het bedrijf in extreme kou achterlaten, kun je een vervanger niet aandoen. Het wordt bovendien onbetaalbaar. Onder normale omstandigheden komt de bedrijfsverzorger twee keer per dag melken en voert hij de koeien en kalfjes. Eén keer per week haalt hij met de trekker maïs en gras uit de kuilen. Het is zwaar werk om het zand en plastic te verwijderen. Als het echter 15 graden vriest en de kuilen hardbevroren zijn, is het gewoon niet te doen. Waterleidingen in de stal bevriezen, zodat de koeien niet kunnen drinken. De RMO, de Rijdende MelkOntvangst, eist van boeren dat het erf sneeuw- en ijsvrij is. Kortom, je bent de hele dag bezig om problemen op te lossen. Dan moet je thuis zijn als Boer.

De kans is klein dat we dit jaar onze tickets moeten verscheuren: de hazelaar en elzen staan volop in bloei! Vanuit het raam zie ik een weiland vol gras. Als het zo doorgaat, is Boer maar net op tijd terug om gras te maaien, begin februari….

Irene van der Aart

Irene van der Aart is cabaretière en actrice. Sinds 2003 heeft ze een relatie met een veehouder uit de Achterhoek. Tussen haar klussen in het land door reist ze al tien jaar heen en weer tussen Amsterdam en de woonplaats van Boer. Haar boek ‘De Boer op’ gaat over de verschillen tussen stad en platteland. Irene was columnist voor Naober van 2012 tot 2018.

Plaats een reactie

0 Reacties