Een goed georganiseerde bende

De natuur kan zijn gang gaan in de tuin in Velp. Het krioelt er van de slakken, vlinders, libellen, muizen, padden, vogels, kikkers en nog veel meer. Vrijwilligers zijn druk in de weer met planten en puin, waar een navelstreng van een beek doorloopt en waar een rijkdom aan planten weelderig groeit en bloeit. Anderen leiden bezoekers rond in de groene wildernis. Zij zetten het levenswerk voort van de in 2014 overleden kunstenaar en natuurmens Sjef van der Molen. Een uitzonderlijk iemand, een aparten, zouden ze in streektaal zeggen.
Sjefs gedachtegoed wordt beschreven in de nieuwste Naober (lente 2020).

Let wel: vanwege het virus is niet alles zo maar te bezoeken. Maar deze tuin is in alle seizoenen fantastisch om doorheen te struinen.

De natuur kan er zijn gang gaan

Sjef van der Molen, kunstenaar en natuurmens, zag er – zeker met zijn royale baard – uit als een ‘amparten’. Wat natuur betreft wist hij als autodidact van wanten. Al jong was hij nauw betrokken bij het Natuurcentrum in Arnhem. Later werd hij conservator van de insectencollectie van het Natuurmuseum in Nijmegen. Als jongste dierenverzorger had hij bij de universiteit van Wageningen eerder al kennis opgedaan van insecten.

Ecologisch interessant
Vóór alles was Sjef één met de natuur en dat paste hij ook toe op zijn wilde tuin. Iets deftiger gezegd: natuurtuin. “Een nette, aangeharkte tuin interesseert me niet. Die leeft nauwelijks. Het liefst wil ik zo min mogelijk ingrijpen. Zeker niet uit luiheid, maar om te zien wat er gebeurt als je hem met rust laat. Gaan er overal brandnetels groeien of ontstaan er situaties die ecologisch interessant zijn?”

Die woorden liet hij over zijn doelstelling optekenen. In zijn domein moest juist alles kunnen groeien en bloeien, in samenhang met alles wat leeft. Slakken weer je niet uit de tuin, maar laat je ongeremd toe. 25 soorten slakken gaan daardoor in de van hen bekende gang door de tuin, op zoek naar eten. Het gevolg: grote gaten in het groot hoefblad. Nou en? Dat hoort bij de natuur. Onkruid trekken? Ho maar! Alleen als het echt moet. Om ervoor te zorgen dat een bijzondere plant niet in het gedrang komt. En dan niet ruwweg verwijderen, maar, als het ware, met een nagelschaartje weghalen. Wat kan blijven staan blijft staan. Honden en katten mogen om dezelfde reden niet in de tuin, want ze zouden zomaar van alles kunnen vertrappen of aan het graven kunnen slaan. En ook poepen en plassen, niet te vergeten. Een doodzonde in een tuin waarin geen mest en chemicaliën worden gebruikt.